Veelgestelde vragen

U heeft misschien geen echte (pijn)klachten. Toch zijn er vaak wel symptomen van chronische ontsteking aanwezig die u misschien zelf zult herkennen, zoals bloedend of terugtrekkend tandvlees, gevoelige tandhalzen, losser staande tanden of ruimten tussen uw tanden die er voorheen nooit waren. Omdat deze ontstekingen meestal chronisch van karakter zijn treden (pijn) klachten zelden op.

Meer dan 90% van de patiënten die parodontitis hebben, ervaren hier geen pijn van en zijn zich niet bewust van het probleem. Het is een lastig en vervelend gezondheidsprobleem. Juist doordat het meestal geen pijn geeft, krijgt de ontsteking kans om ongemerkt de steunweefsels van uw gebit aan te tasten. Uw tandvlees is hierdoor licht gezwollen en rood van kleur in plaats van roze. Ook bloedt het snel bij poetsen of eten. Na verloop van tijd trekt het tandvlees zich vaak terug en worden de ruimtes tussen uw tanden en kiezen groter. Hierdoor blijven er makkelijk etensresten tussen uw tanden en kiezen zitten. Soms heeft u zelfs last van een vieze smaak of een slechte adem. Deze verschijnselen zijn lang niet altijd aanwezig wat vaak het geval is bij patiënten die roken.

Uw tandarts of mondhygiënist zal met een pocketsonde (u kunt dit vergelijken met een peilstokje) uw tandvlees aftasten en beoordelen op bloeding en een eventueel verdiepte ruimte tussen uw tandvlees en uw tand of kies (pocket). Als het tandvlees dan gaat bloeden is er sprake van een ontsteking. Is deze pocket dieper dan 3 millimeter dan is er sprake van een te diepe pocket en is hiervoor behandeling noodzakelijk.

Tandartsen en mondhygiënisten verwijzen u naar onze praktijk, omdat u bij ons de zorg en aandacht kunt krijgen die nodig is om uw ontstekingsziekte (parodontitis) te behandelen. Dergelijke behandelingen kosten veel tijd, tijd die er in de praktijk van uw tandarts of mondhygiënist niet altijd is. Bovendien is een parodontoloog gespecialiseerd in dit soort behandelingen door een extra (driejarige) vervolgopleiding na de studie tandheelkunde en kan onze praktijk u daarom alle behandelingen aanbieden die nodig zijn om uw probleem op te lossen.

Uw tandvlees vormt de basis voor een goed en gezond gebit. Indien u uw tandvlees niet laat behandelen gaat uw ontsteking (parodontitis) steeds verder. Parodontitis is een sluimerend proces en kan lange tijd aanwezig zijn zonder opgemerkt te worden. Deze ontstekingsziekte kan uw algemene gezondheid schaden.

Er is een verhoogd risico bij:

• Diabetes Mellitus type I of II, met name niet goed ingestelde diabetes, geeft een verhoogde kans op het ontstaan van parodontitis (ongeveer 2,5 keer). Omgekeerd wordt gezien dat patiënten met parodontitis de suikerspiegel minder goed ingesteld krijgen.
• Hart- en vaatziekten, komen vaker voor bij patiënten met ernstige parodontitis. Of parodontitis mede de oorzaak is van deze aandoeningen is verder onderzoek voor nodig.
• Ziekten die het afweersysteem (HIV infectie, kwaadaardige ziekten) aantasten vormen een risico.
• Stress verlaagt de weerstand in het algemeen, waardoor de kans op ontsteking van het tandvlees wordt verhoogd.
• Bij osteoporose is het risico ongeveer 1,5 keer hoger op parodontitis.
• Zwangerschap verhoogt de kans op parodontale ontstekingen. Reeds bestaande (maar vaak onopgemerkte) ontstekingen verergeren.
• Vroeggeboorte en laag geboortegewicht zijn in geringe mate gerelateerd aan parodontitis.
• Zwaarlijvigheid (vooral bij jong volwassenen, onafhankelijk van diabetes): bepaalde onderzoeken tonen aan dat het risico op parodontale ontstekingen is verhoogd.
• Medicijnen, waaronder antidepressiva en kalmerende medicatie, medicatie tegen epilepsie, medicatie die het afstoten van getransplanteerde organen tegen gaan en medicatie die de activiteit van het afweersysteem verminderen (zoals prednison) kunnen allen een invloed hebben op parodontale ontstekingen en zwelling van het tandvlees.

Parodontitis komt vaker voor bij ouderen. Dit komt niet zozeer door het ouder worden op zich. De chronische aanwezigheid van tandvleesontsteking (gingivitis) ontwikkelt zich uiteindelijk op latere leeftijd toch verder in de diepte (parodontitis) met botverlies en diepere pockets tot gevolg. Zo ontstaat er een vicieuze cirkel: meer infectie en ontsteking, toename van de pockets, daardoor weer meer infectie, etc. Het spreekt voor zich dat deze vorm van parodontitis juist heel goed voorkomen kan worden.

Parodontitis die op jeugdige leeftijd voorkomt verloopt vaak sneller en meer lokaal. Bij deze vormen van parodontitis is er sprake van een hogere vatbaarheid en erfelijkheid.

Roken heeft een negatief effect op het tandvlees. Tijdens het roken worden schadelijke stoffen (zoals nicotine) deels opgenomen in het tandvlees. Met name de nicotine remt de natuurlijke afweer en vermindert een goede doorbloeding. Hierdoor ziet het tandvlees bleker en wordt de ontsteking vaak pas later ontdekt. Het resultaat van de behandeling bij rokers is doorgaans minder stabiel en succesvol en blijft daardoor meer zorg vragen.